GLINIK DOLNY
Glinik Dolny - graniczy z Twierdzą, Widaczem, Lublą, Glinikiem Średnim i od północy z Frysztakiem. Nazwa najprawdopodobniej pochodzi od dominującego typu gleby - gliny. Wszystko wskazuje także na to, iż dawniej Gliniki tworzyły jedną całość (najstarsze dokumenty mówią o Gliniku). Nie można też jednoznacznie określić, kiedy nastąpił podział.
Ślady obecności człowieka na tym terenie sięgają neolitu. Pierwsze wzmianki o tej miejscowości pochodzą z roku 1277 i 1474 kiedy to Bolesław Wstydliwy, a później Kazimierz Jagielończyk uwalniali wsie należące do Cystersów od różnych danin. W rękach Cystersów tereny te pozostały do końca XV w. W 1532 r. nabył je od zakonu Marcin Frysztacki.
Kolejnymi właścicielami Glinika byli między innymi: Ankwicz i Bobola. W XVII w. mieli tu dworek Rojowscy. Późniejszym właścicielem był baron Lassollaye, który sprzedał dobra Konstantemu Kiernickiemu.
Po zespole dworskim pozostały resztki parku ze starymi drzewami.
W miejscowości tej ulokowany jest kirkut i cmentarz choleryczny - oba z XIX w. W centrum wsi przy drodze zobaczymy kapliczkę przydrożną wybudowaną na planie prostokąta, zwieńczoną dwuspadowym dachem i krzyżem.
Pokłady gliny wykorzystywane są od wielu lat przez funkcjonującą nadal cegielnię.
Tradycyjne nazwy części wsi to: Budy, Łysa Góra, Rogale,Granice
|
